Η εποχή των βροχών

Σήμερα νιώσαμε για τα καλά την εποχή των βροχών την οποία διανύουμε. Σήμερα θυμηθήκαμε πώς γλιστράνε τα μάρμαρα της Νομαρχίας, πώς τρέχουν τα νερά των στεγών στα πεζοδρόμια, πόσο στενά είναι τα κεντρικά μας πεζοδρόμια πλάτους μόλις μίας ομπρέλας. Σήμερα θυμηθήκαμε τις περσινές και προ-πέρσινες κινούμενες πλάκες(1) πεζοδρομίου που σε μουσκεύουν ξαφνικά, τα νερά στις άκρες των δρόμων που μαζεύονται και σχηματίζουν εντυπωσιακούς πίδακες όταν οι απρόσεκτοι οδηγοί γκαζώνουν.

Σήμερα ασκηθήκαμε στην υπερπήδηση υδάτων βουλωμένης σχάρας στα φανάρια της 28ης Οκτωβρίου, αφού πρώτα γίναμε λούτσα έως το γόνατο από αυτοκίνητο που έτρεχε να προλάβει να στρίψει με πορτοκαλί.

Λίγο πιο πέρα ο βαθμός δυσκολίας ανέβηκε, όταν προσπαθήσαμε να περπατήσουμε κατά μήκος κατεστραμμένου, ανύπαρκτου πεζοδρομίου, μεταξύ καλαίσθητου φράχτη εργοταξίου και διερχόμενων αστικών και υπεραστικών λεωφορείων.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν ψηλότερα στην ακαδημία, τα μικρά συντριβάνια τα οποία δημιουργήθηκαν από περισσότερες, εντέχνως, βουλωμένες σχάρες.


Και μία αισιόδοξη εικόνα. Το ποδήλατο που αντιστέκεται, δηλώνει παρόν και η umbrella το στηρίζει.

________
(1) Η αλήθεια είναι πως γλιτώσαμε φέτος τις κινούμενες πλάκες της κεντρικής πλατείας, αφού όπως είναι γνωστό, την πλατεία την εδώσαμε στους avdis και την εκάνανε ταράτσα.