Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Νοέμβριος 2007
Variety Critics’ Choice στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι
Από τις 22 Μαϊου στο ODEON PARALIMNIO στα Γιάννενα
Ώρες προβολής: 18.30 – 20.40 – 22.50 και Σάββατο – Κυριακή: 16.20
Ο Βασίλης Δούβλης γεννήθηκε στα Γιάννενα και σπούδασε λογοτεχνία και κινηματογράφο στην Αθήνα και το Παρίσι. Εργάζεται στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής. Έχει σκηνοθετήσει μικρού μήκους ταινίες, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικά σποτ. Η μικρού μήκους ταινία του «Ο Βετεράνος» απέσπασε βραβεία και τιμητικές διακρίσεις στην Ελλάδα, αλλά και σε διεθνή φεστιβάλ, ενώ προβλήθηκε με επιτυχία στους κινηματογράφους της Αθήνας, αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού.
Δείτε απόσπασμα της ταινίας εδώ. Για να τη δείτε ολόκληρη δυστυχώς πρέπει να πάτε έως το σινεμά.
1 σχόλιο:
Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Βασίλη Δούβλη «η ταινία επιχειρεί, μέσα από μια προσωπική ιστορία, να προσεγγίσει το πρόβλημα της μετανάστευσης, έτσι όπως αυτό εμφανίζεται στη σύγχρονη Ελλάδα, που τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί από χώρα μετανάστευσης σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Η ουσία της ταινίας βρίσκεται ακριβώς εκεί, στη σχέση του Έλληνα μετανάστη με τον νεαρό Αλβανό, καθώς, κατά κάποιο τρόπο, ο ένας αποτελεί το alter ego του άλλου . Ο Ηλίας αναγνωρίζει στο πρόσωπο του Πέτρου τον εαυτό του, αφού για τριάντα πέντε χρόνια στη Γερμανία βρισκόταν στη δική του θέση: αυτός ήταν ο ξένος , ο διαφορετικός , ο «γκασταμπάιντερ». Και οι δυο έχουν βιώσει στο πετσί τους το ρατσισμό και την ξενοφοβία, αναζητώντας σ’ ένα ξένο τόπο το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Τώρα, ωστόσο, βρίσκονται σε διαφορετική θέση, καθώς ο Ηλίας έχει γίνει πια αφεντικό, αυτό που ονειρεύεται, μια μέρα, να γίνει κι ο Πέτρος.»
Για τα πρόσωπα της ταινίας ο σκηνοθέτης αναφέρει: «Τα τρία πρόσωπα στα οποία βασίζεται ισότιμα η ταινία, είναι, συγχρόνως, θύτες και θύματα. Στην ταινία δεν υπάρχουν θετικοί και αρνητικοί ήρωες. Μόνο τραγικά πρόσωπα, που κυνηγούν ένα όνειρο που τους υπερβαίνει… Πρόσωπα που ασφυκτιούν κι αναζητούν ένα τρόπο να αναπνεύσουν, να ζήσουν…Διεκδικούν τη ζωή μ’ ένα τρόπο σχεδόν πρωτόγονο και φτάνουν στα άκρα απλούστατα γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Η ταινία δεν ηθικολογεί, αλλά προσπαθεί να ρίξει φως στις πράξεις τους . Κι αυτό καθορίζει όχι μόνο την ιστορία, αλλά και την ίδια την αφηγηματική φόρμα της ταινίας, εναλλάσσοντας στην αφήγηση τις οπτικές γωνίες και των τριών κεντρικών ηρώων.»
Δημοσίευση σχολίου