Ο τελευταίος ομπρελάς

«Έφυγε» ο τελευταίος ομπρελάς.

Έσβησε ένα κομματάκι της ιστορίας της πόλης μας, η ιστορία του κυρ Κώστα που έφτιαχνε τις ομπρέλες στο «μπεζεστένι» της οδού Αβέρωφ, ο οποίος απεβίωσε πριν από λίγες μέρες.
Βρέθηκε ευτυχώς ένας συμπολίτης μας, αναγνώστης του Ηπειρωτικού Αγώνα, να στείλει μία επιστολή, μία μικρή μαρτυρία και μια φωτογραφία:  

"...Πριν από 65 χρόνια, παιδί 17 ετών για πρώτη φορά άρχισε με ένα σκαμνί και λίγα ανταλλακτικά, να φτιάχνει τις ομπρέλες. Μόλις άρχιζαν οι βροχές το φθινόπωρο, ο Κώστας ήταν παρών με ένα νάιλον στα πόδια για να μην βρέχεται, για να φτιάξει κάθε ομπρέλα, ό,τι και αν είχε. Όλα τα Γιάννενα θα είχαν περάσει από αυτόν… Τα παλιά χρόνια, το ’60 και το ’70, με το κόκκινο ποδήλατο ‘Βίσμαρκ’ και αργότερα με το μηχανάκι φορτωμένο στα πλάγια ή στη σέλα με σίτες, κόσκινα και ντριμόνια, ο Κώστας γυρνούσε σε όλα τα χωριά των Ιωαννίνων, στα αλώνια, στα χωράφια και τις εκκλησιές. Εάν οι γριούλες δεν είχαν λεφτά, ο Κώστας έπαιρνε κότες, αυγά, κοκόρια καμιά φορά..."

Κύριοι του πολιτισμού των Νέων Ιωαννίνων, πολιτισμός δεν είναι μόνο το κλαρίνο, τα χορευτικά, τα ξενέρωτα θεατρικά σας, μία πινακοθήκη - αποθήκη και οι πολιτιστικές αρπαχτές της πρωτεύουσας.
Πολιτισμός είναι και η διαφύλαξη της τοπικής ιστορίας και ταυτότητας. Η έρευνα, η συλλογή, η καταγραφή, το αρχείο. Η προφορική ιστορία της πόλης μας. Οι άνθρωποί της και η ζωή τους. Τον κυρ-Κώστα τον χάσαμε.
Πρέπει να προλάβουμε τους υπόλοιπους. Οργανώστε μία ομάδα στο Πνευματικό Κέντρο. Και σε όλους τους Πολιτιστικούς (!) Συλλόγους που θα σας ζητήσουν ξύλα και κρασί τις αποκριές. Δε θα σας στοιχίσει τίποτα. Θα βρείτε πολλούς εθελοντές. Ασχοληθείτε και λίγο με την ουσία κύριε Ελισάφ και όχι μόνο με το να γεμίζετε όπως-όπως κάθε δίμηνο το πρόγραμμα των εκδηλώσεών σας.