Χωρίς τραπεζοκαθίσματα?

Όταν εδώ πίσω από τα βουνά, ο Νικόλας ο Γκόντας, παραμυθιάζει τους ψηφοφόρους του, περί χρυσού τουριστικού προορισμού, αυξάνει και πληθαίνει τα τραπεζοκαθίσμτα των καφετεριούχων εις βάρος του δημόσιου ελεύθερου χώρου μας, και αυτό το διαφημίζει ως κατόρθωμα και τουριστική ατραξιόν,
στον πολιτισμένο κόσμο, είναι περήφανοι για τους απέραντους καθαρούς και συντηρημένους ελεύθερους χώρους τους.

Πριν δύο Κυριακές η Καθημερινή μας παρουσίασε ένα ταξιδιωτικό αφιέρωμα στο Δουβλίνο, το οποίο αποτελεί πραγματικό τουριστικό προορισμό (τρίτη ευρωπαϊκή πόλη το 2005 σε διανυκτερεύσεις, μετά το Παρίσι και το Λονδίνο).

Στις φωτογραφίες δε βλέπουμε γύρω από τα τείχη του κάστρου παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάδους σκουπιδιών, περίπτερα, πινακίδες του Δήμου και τραπεζοκαθίσματα.
Μόνο πρασινάδα, δέντρα και γκαζόν, και νέους να χαίρονται τον ήλιο και το τοπίο, ξαπλωμένοι στο γρασίδι.