Αφήστε τα παιδιά να παίξουν

Το πάρκο Κάτσαρη ανήκει σε όλους τους πολίτες της πόλης μας. Όλα τα παιδιά μπορούν να παίξουν, με τα κουβαδάκια τους, τα ποδηλατάκια τους ή ότι άλλο τους έχει αγοράσει ο μπαμπάς τους.

Γιατί τα παιδιά του Νομάρχη και του Προέδρου του ΠΑΣ να μη μπορούν να παίξουν με τα τραπεζοκαθισματάκια τους;

Χωρίς τραπεζοκαθίσματα?

Όταν εδώ πίσω από τα βουνά, ο Νικόλας ο Γκόντας, παραμυθιάζει τους ψηφοφόρους του, περί χρυσού τουριστικού προορισμού, αυξάνει και πληθαίνει τα τραπεζοκαθίσμτα των καφετεριούχων εις βάρος του δημόσιου ελεύθερου χώρου μας, και αυτό το διαφημίζει ως κατόρθωμα και τουριστική ατραξιόν,
στον πολιτισμένο κόσμο, είναι περήφανοι για τους απέραντους καθαρούς και συντηρημένους ελεύθερους χώρους τους.

Πριν δύο Κυριακές η Καθημερινή μας παρουσίασε ένα ταξιδιωτικό αφιέρωμα στο Δουβλίνο, το οποίο αποτελεί πραγματικό τουριστικό προορισμό (τρίτη ευρωπαϊκή πόλη το 2005 σε διανυκτερεύσεις, μετά το Παρίσι και το Λονδίνο).

Στις φωτογραφίες δε βλέπουμε γύρω από τα τείχη του κάστρου παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάδους σκουπιδιών, περίπτερα, πινακίδες του Δήμου και τραπεζοκαθίσματα.
Μόνο πρασινάδα, δέντρα και γκαζόν, και νέους να χαίρονται τον ήλιο και το τοπίο, ξαπλωμένοι στο γρασίδι.

Αυτοκινητοτραπεζοκαθίσματα

Από το Καλοκαίρι είχαμε εκφράσει την ανησυχία και την αγωνία μας να κατασκευαστούν το συντομότερο στέγαστρα στον ειδικό χώρο τραπεζοκαθισμάτων στο πάρκο, στην οδό Γαροβάλδη.
Τότε δε μας άκουσαν οι υπεύθυνοι και σύντομα, με την έλευση του Χειμώνα οι καφετεριούχοι αναγκάστηκαν να μαζέψουν τις απέναντι εγκαταστάσεις τους.
Το κενό που άφησαν τα τραπεζοκαθίσματα, προς στιγμήν πήγε να εξελιχθεί σε έναν ελεύθερο ανοιχτό χώρο, πλατύ πεζοδρόμιο για πεζούς και ποδηλάτες.
Ευτυχώς όμως πήρανε χαμπάρι τον χώρο άμεσα οι οδηγοί και σκαρφάλωσαν τα αυτοκίνητά τους επάνω, μία τόσο αγαπημένη συνήθεια στην πόλη μας.



Ναι, οι Γιαννιώτες αγαπάνε τα πεζοδρόμια και τις πλατείες τους. Ή θα πίνουνε τον ακριβοπληρωμένο μεν, κακοφτιαγμένο δε καπουτσίνο τους, ή θα παρκάρουν με άνεση το αυτοκίνητό τους.

Στο πάρκο με τις ομπρέλες

...

Μια σύγχρονη Γιαννιώτικη παροιμία λέει, όπου ο Ανυφαντής κόβει δέντρα φυτρώνουν ομπρέλες.
Να λοιπόν που στην οδό Γαριβάλδη, στο πάρκο που αφήσαμε να παίζει με τα αλυσοπρίονα ο Ανυφαντής, δίπλα ακριβώς από τα κομμένα δέντρα, φύτρωσαν κι άλλες ομπρέλες. Φυσικά με τα αντίστοιχα τραπεζοκαθίσματα. Οι τελευταίες ανήκουν στη μοντέρνα καφετέρια με τα Μετσοβίτικα βαρέλια που έλειπε από την πόλη μας και άνοιξε ο υιός του Νομάρχη μας, Καχριμάνης, ύστερα από αφόρητες πιέσεις τις οποίες εδέχθηκε από θαμώνες του καταστήματος οι οποίοι συχνάζουν προσπαθώντας να πλησιάσουν δια διαφόρους λόγους τον πατέρα του και Νομάρχη μας.
Τραπεζοκαθίσματα τα οποία συνεχίζουν με επιτυχία την παράδοση του Ρασίμ: πλάτη στη λίμνη και θέα στην υπέροχη, πολύβουη οδό Γαριβάλδη, με τα απαράμιλης ομορφιάς, τέλεια στοιχημένα, πορτοκαλί πλαστικά κολωνάκια.
Ο σύχρονος Γιαννιώτης έτσι απολαμβάνει το φρέντο του!

Κόντρα σε όσους μίζερα γκρινιάζουν για τον δήθεν αφανισμό των δέντρων του πάρκου, θα παρατηρείσετε την ύπαρξη ορισμένων δέντρων, κλαδεμένων μεν, με κορμό δε. Μια προσεχτικότερη ματιά θα σας αποκαλύψει το λόγο: Καλώδια, πρίζες, διακόπτες, προβολείς, μεγάφωνα, φώτα και άλλα παρελκόμενα και απαραίτητα για τη λειτουργία σύγχρονων καφετεριών βρίσκονται καρφωμένα στον φιλόξενο κορμό τους. Μέχρι και μία παλιά κολόνα φωτισμού, συγκρατεί με μαεστρία ένα ηχείο.

Περπατώντας στο πάρκο, το οποίο αρχικά είχε (ίσως λανθασμένα) κατασκευαστεί για περπάτημα, θα ανακαλύψετε και άλλες σύγχρονες και πρωτοπόρες χρήσεις. Σε συγκεκριμένες συστοιχίες θάμνων, πίσω από τα καλωδιωμένα δέντρα, ειδικές μαύρες και διαφανείς πλαστικές σακούλες υποδέχονται τα σκουπίδια των φρεντοκαταναλωτών, όπως αυτά συλλέγονται από τους επιδέξιους σερβιτόρους.

Ύστερα από τις τελευταίες καίριες και πρωτοπόρες συνάμα παρεμβάσεις της Δημοτικής μας Αρχής, το πάρκο με τις ομπρέλες, ζει μία δεύτερη νεότητα. Οι Γιαννιώτες κατά δεκάδες το επισκέπτονται καθημερινά και γεμίζουν καναπέδες, καρέκλες και σκαμπό.
Ελπίζω μέχρι τα πρωτοβρόχια, το πάρκο να αποκτήσει και τα πολυ-αναμενόμενα στέγαστρα-κοτέτσια, ώστε να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη και αυτής της περιοχής των Ιωαννίνων.

Θέλουμε κι άλλα, κι άλλα

Σπιθαμή να μη μείνει. Παντού τραπεζοκαθίσματα. Να γίνουμε και πρωταθλητές τραπεζοκαθισμάτων.

Τα καινούρια μας ταρπεζοκαθίσματα, στο κέντρο, δίπλα στη Νομαρχία, αρχή της Μιχαήλ Αγγέλου, όχι δεν ανήκουν στο περίπτερο. (Θα γίνει κι αυτό όπως βαδίζουμε...).

Τα τοποθέτησε το κοντινό γυράδικο. Η τράπεζα του γύρου.
Από γύρο δεν ξέρω, αλλά από θέα έχει, το τραπεζοκάθισμα.

Όλα τα τραπεζοκαθίσματα, μηδενός τραπεζοκαθίμσατος εξαιρούμενου, έχουν τη εξαιρετική θέα στο απέραντο πλακάκι της κεντρικής μας ταράτσας.

Ομπρέλες τραπεζοκαθισμάτων

Οργασμός εργασιών στην οδό Γαριβάλδη. Τραπεζοκαθίσματα έρχονται συνεχώς, ομπρέλες (οι αγαπημένες μου) ανοίγουν.

Μία μικρή όαση καφέ, ποτού και κρύας μπύρας δημιουργείται.
Όμορφες εικόνες.

Κάποιο μάτι όμως κακό και μίζερο, μάτιαξε την ομορφιά του τοπίου. Αέρας τότε εσηκώθει, ξεκώλωσε τις πάλλευκες ομπρέλες, ανεβάζοντας τες ψηλά, τις άφησε να προσγειωθούν στην άσφαλτο του δρόμου, με όλο το βάρος του μεταλλικού κονταριού τους.

Άμεσα τρέξανε από τα μαγαζιά και μάζεψαν τις ζωηρές ομπρέλες, μπροστά στις έκπληκτες ρόδες τον αυτοκινήτων.
Αν και πολύ τις συμπαθώ, φαίνεται πως ούτε τις ομπρέλες μπορούμε να εμπιστευτούμε. Αρχικά ήταν τα δέντρα, τα οποία απροκάλυπτα ρίχνανε κλαδιά σε παιδάκια και αυτοκίνητα. Ευτυχώς τα κόψαμε, άνοιξε και η θέα. Τώρα οι ομπρέλες οι οποίες ίσως είναι περισσότερο επικίνδυνες.
Πρέπει λοιπόν επειγόντως να φτιαχτούν στέγαστρα μεγάλα και ασφαλή, ωσάν τα δοκιμασμένα της περιοχής του Μώλου.


Όπως αλλού στεγάζουν και εκθέτουν πίσω από τζάμια τον πολιτισμό τους, εμείς βάζουμε τα τραπεζοκαθίσματά μας.
Ε, ότι έχει ο καθένας.

Με γεια τα τραπεζοκαθίσματα

Οι δημοτικοί μας άρχοντες, αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες μας, δημιούργησαν σε χρόνο ρεκόρ ένα πλατύ πλακόστρωτο με σκοπό την εξάπλωση κι άλλων τραπεζοκαθισμάτων. Άλλωστε η έλλειψη τραπεζοκαθισμάτων είναι εμφανής σε ολόκληρη την παραλίμνια περιοχή της πόλης.

Ήρθανε λοιπόν, τυλιγμένα, του κουτιού. Τραπεζοκαθίσματα τα οποία αναμένεται να καλύψουν τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες κατανάλωσης προχειροφτιαγμένου φρέντο των τριών ευρώ.

Πλέον ο Γιαννιώτης, μα και ο επισκέπτης, μπορεί να απολαύσει την κακή μαζική εξυπηρέτηση των καφεμπάρ και σε αυτή την περιοχή των Ιωαννίνων, σε ένα πολύβουο περιβάλλον, δίπλα στις εξατμίσεις, απαλλαγμένο επιτέλους από μεγάλα δέντρα και κλαδιά που γεμίζουν παντού σκιά.

Με γεια λοιπόν, και σύντομα να τα δούμε με στέγαστρα και περίκλειστα με τζάμια, έτοιμα για τους χειμωνιάτικους μήνες.