Ο αφισοκολλητής όμως είχε έμπνευση και μας χάρισε ένα όμορφο στιγμιότυπο που πολύ το χαρήκαμε.
Για να δούμε λοιπόν, πότε θα μαζέψουν οι υπεύθυνοι διοργανωτές, όλον αυτόν τον όγκο από αφίσες. Πόσες μέρες μετά από την ομιλία. Και είμαστε περίεργοι να μάθουμε πού θα καταλήξει τόσο χαρτί και χαρτόνι.
11 σχόλια:
Κοίτα όσον αφορά τον αφισοκολλητή, είναι πραγματικά άπαιχτος!!! Και σίγουρα θα παιδεύτηκε να βάλει την αφίσα εκεί!!!
Τώρα για το αν θα τις μαζέψουν εδώ θα είμαστε και θα το δούμε (και να χρειαστεί θα τους πάρουμε και στο κυνήγι!!!)
Για το που θα καταλήξουν, το ΠΑΣΟΚ αναμφισβήτητα χρησιμοποιεί κυρίως ανακυκλώσιμο χαρτί και άλλα φιλικά στο περιβάλλον υλικά σε οτιδήποτε κάνει.
Δημήτρη, δε μου φαίνονται οι σημερινές αφίσες να προέρχονται από ανακυκλωμένο χαρτί. Θα έπρεπε να το γράφουν αν ήταν έτσι.
Αυτό που έχει νόημα πια, είναι να μαζευτούν την επομένη και να προωθηθούν για ανακύκλωση. Η πράξη αυτή να προβληθεί ώστε να γίνει μία καλή αρχή.
Οι αφίσες δεν νομίζω και δεν πρεπει να είναι από ανακυκλωμένο χαρτί!!!
Και όσο να ναι, δεν είναι και παράλογο αυτό!!!
Αλλά γενικά πολλά από τα φυλλάδια που μοιράζονται στις διάφορες εκδηλώσεις-δραστηριότητες του ΠΑΣΟΚ είναι από ανακυκλωμένα υλικά!!!
Στο λέω με σιγουριά!!!
Τώρα το να ανακυκλωθούν οι αφίσες δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να γίνει, ειδικά με τις συνθήκες που επικρατούν στα Γιάννενα σε αυτό το θέμα, χάρη στο δημαρχούκο μας!!!
Πάει ο κόσμος... Χάλασε, φίλοι μου... Ακόμα και στην συμπαθή τάξη των αφισοκολλητών έχουν εισχωρήσει αντιγεωργικοί πράκτορες!
Παρατηρώ πάντως μια σύγχυση μεταξύ των όρων ανακυκλώσιμο και ανακυκλωμένο.
Άλλο τό 'να άλλο τ' άλλο, όπως πολύ καλά ξέρετε.
Για το ανακυκλωμένο απλώς πληρώνεις κάτι παραπάνω. Για να μαζέψεις και να πας όμως κάτι για ανακύκλωση πρέπει να «διαθέτεις» και άλλα πράγματα εκτός από το χρήμα.
Ειδικά όμως για το μάζεμα των αφισών, έχω σχηματίσει την εδραία πεποίθηση πως οι σοσια-ληστές δεν έχουν περίσσευμα χρόνου και διάθεσης για να ασχοληθούν με τέτοιες μικροαστικές δραστηριότητες.
Για τον ...δημαρχούκο... άσε καλλίτερα...
α-α-ε
Ν.
Υ.Γ.
Για να μην αποκληθώ άδικος, θέλω πάντως να σημειώσω εδώ ότι το ΠΑΣΟΚ {όπως κι άλλοι...} έχουν εξαιρετική επίδοση στην ανακύκλωση ενός είδους, χρόνια τώρα, χρόνια πολλά...
Ανακυκλώνουν την ψήφο αρκετών συνελλήνων.
α-α-ε
Ν.
Ίσως να μείνουν για χρόνια...να μας κάνουν παρέα για πολλούς κρύους χειμώνες και καυτά καλοκαίρια. Και όταν βγούνε μπορεί να μην ζούμε εμείς και ούτε ο Παπανδρέου πια και κάποιος μικρός Τζούνιορ (Παπανδρεάκη, Καραμανλάκη, Μητσοτάκη) να κυβερνά τον τόπο.
ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΟΥΝΕ ΠΟΤΕ να μας θυμίζουν νοσταλγικά μια εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτι και πήγε ...straight to hell που θα έλεγε και ο Strummer.
Πέρσι το καλοκαίρι στα Σύβοτα στο άθλιο παρκάκι δίπλα στο λιμάνι είχανε αφίσα από προπέρσινη συναυλία λαϊκού βάρδου στο κλαμπ Αντζέλικα. Αν στο Μούρτο δεν κουνάνε το δακτυλάκι τους σκεφτείτε στα Γιάννενα...
Επειδή οι πολίτες προηγούνται και οι δημοτικοί άρχοντες έπονται, αν θέλετε πραγματικά, Γιαννιώτες, (του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, των άλλων κομμάτων, ανένταχτοι και αναποφάσιστοι) τα υλικά προς ανακύκλωση μπορείτε να τα πάτε στους ειδικούς κάδους στο χώρο του Παν/μίου. Ίσως πέφτει λίγο μακριά αλλά θα είστε σίγουροι πως δε θα καταλήξουν στα απορριμματοφόρα του Δήμου και στη χωματερή.
Αξίζει τον κόπο.
Τελικά πρόλαβε η βροχή. Τις μάζεψε όλες κουβάρι στη ρίζα από τους στύλους.
Αντιγεωργικός πράκτορας και η βροχή!
Πού πάμε, κύριοι, πού πάμε;;;
Να παρεμποδίζεται έτσι βάναυσα η επικοινωνία με τον λαό Του;
Πιπινέζα: Επ, παπαγάλε! Τι κάνεις πάλι εκεί;
Παπαγάλος: Τι κάνω πάλι εκεί, εεε;
Πιπινέζα: Χίλιες φορές στο ‘χω πει, σπάταλο πουλί, μια κουταλιά παπαγαλίνης σ’ ένα πιάτο νερό φτάνει και περισσεύει!
Παπαγάλος: Οοο, μα… μα… μα… είναι πιο νόστιμη η σούπα άμα βάζω τρεις κουταλιές…
Πιπινέζα: Τη νοστιμιά θα κοιτάξουμε τώρα ή την οικονομία;
Παπαγάλος: Τη νοστιμιά!
Πιπινέζα: Έλα εδώ παπαγάλε, κάθισε, να σου εξηγήσω.
Παπαγάλος: Οοοο, πάλι;
Πιπινέζα: Πάλι! Απ’ ό,τι έχουμε, παπαγάλε, το μισό πρέπει να το ξοδεύουμε και το άλλο μισό πρέπει να το φυλάμε!
Παπαγάλος: Γιατίιιιιιιι;
Πιπινέζα: Μη με διακόπτεις!
Παπαγάλος: Καλά!
Πιπινέζα: Λοιπόν, μπορεί, παπαγάλε, να έρθουνε δύσκολες μέρες, κάποτε, στη Λιλιπούπολη. Δεν έχεις δει τα μυρμηγκάκια που το καλοκαίρι μαζεύουνε φαΐ για να ‘χουνε να τρώνε το χειμώνα;
Παπαγάλος: Όχι!
Πιπινέζα: Τι όχι;
Παπαγάλος: Όχι, όχι, όχι, δε θέλω να είμαι μυρμήγκι, δε θέλω! Θέλω θέλω θέλω να είμαι παπαγάλος, θέλω θέλω θέλω θέλω θέλω!
Πιπινέζα: Σσσσουτ! Βουβού! Έχεις πάρει την κάτω βόλτα, παπαγάλε! Σ’ έχει χαλάσει η αφθονία. Αυτά μου έλεγε κι ο Δήμαρχος προχθές. «Οικονομία, Πιπινέζα» μου είπε, «να τον μάθεις στη στέρηση, τώρα που είναι μικρός. Γιατί έτσι που τον κακομαθαίνεις, άμα μεγαλώσει, κλάφτα Χαράλαμπε! Θα πουλήσει όλη τη Λιλιπούπολη και θα τη φάει!»
Παπαγάλος: Ααααα, ωραίαααααααα!!!
Πιπινέζα: Όχι, όχι, όχι! Δε θα σ’ αφήσω εγώ να γίνεις γκάνγκστερ! Θα συνηθίσεις, θέλεις δε θέλεις!
Παπαγάλος: Σε τι θα συνηθίσω, εεεεε;
Πιπινέζα: Στο μέτρο! Πρέπει να έχουμε μέτρο στη ζωή μας, όλα να τα λογαριάζουμε, όλα να τα υπολογίζουμε, όλα να τα μετράμε. Καταλαβαίνεις, παπαγάλε;
Παπαγάλος: Όχι!
Πιπινέζα: Καλά, όποιος δεν καταλαβαίνει με τα λόγια, καταλαβαίνει με τα έργα. Το βλέπεις αυτό το πήλινο γουρουνάκι;
Παπαγάλος: Το βλέπω.
Πιπινέζα: Αυτή τη σχισμή που έχει επάνω, τη βλέπεις;
Παπαγάλος: Τι είναι αυτή η σχισμή, εεεεε;
Πιπινέζα: Απ’ αυτή τη σχισμή…
Παπαγάλος: Ναι…
Πιπινέζα: …θα ρίχνεις μέσα στο γουρουνάκι τη μισή σου παπαγαλίνη.
Παπαγάλος: Ε;!
Πιπινέζα: Κι αυτό θα το κάνεις κάθε μέρα.
Παπαγάλος: Ααααα! Γιατί να πετάω τη μισή μου παπαγαλίνη, εεεεε;
Πιπινέζα: Μην είσαι αυθάδης! Λοιπόν, αυτό το πήλινο γουρουνάκι το λένε «κουμπαρά» κι ο κουμπαράς θα είναι το ξεκίνημα της νέας σου ζωής που αρχίζει από αυτή τη στιγμή.
Παπαγάλος: Ε! Τι, τι, τι, τι κάνεις εκεί, εεεεε;
Πιπινέζα: Μαζεύω όλους τους σπόρους παπαγαλίνης που έχουνε σκορπιστεί στο τραπεζομάντιλο και τους ρίχνω στον καινούργιο σου κουμπαρά.
Παπαγάλος: Ααα, όχι! Όχι! Δε θέλω, δε θέλω, δε θέλω, δε… (διαμαρτύρεται)
Πιπινέζα: Ααα, μη με συγχύζεις!
Παπαγάλος: Τι έγινε, τι έγινε η παπαγαλίνη που κρατούσες; Τι έγινε; Πάρ’ την παπαγ… τι έγινε; Τι έγινε, εεεεε;
Πιπινέζα: Αποταμιεύτηκε!
Παπαγάλος: Τιιιι, τι «αποταμιεύτηκε»; Τι «αποτα…»; Πού είναι η παπαγαλίνη μου, σου λέω; Γιατί μου την πήρες; Την πήρες τη δικιά μου την παπαγαλίνη και… δικιά μου ήτανε, δικιά μου…
Πιπινέζα: Και τι θα την έκανες, δηλαδή;
Παπαγάλος: Ό,τι ήθελα!
Πιπινέζα: Έχεις πολύ μεγάλος λάθος να νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις πάντα ό,τι θέλεις!
Παπαγάλος: Βγάλε, βγάλε, βγάλε, βγάλε, βγάλε την παπαγαλίνη μου απ’ το γουρούνι, είπα!
Πιπινέζα: Δε βγαίνει, πια, παπαγάλε.
Παπαγάλος: Και πότε θα βγει, εεεεε;
Πιπινέζα: Μα σου είπα. Θα βγει, μετά από χρόνια, σε μια δύσκολη στιγμή. Τότε θα σπάσουμε τον κουμπαρά.
(κρακ, ήχος από πήλινο δοχείο που σπάει ακούγεται…)
Πιπινέζα: Ιιιιιιιιιιιιι!!! Τι έκανες, αναίσθητο πουλί;
Παπαγάλος: Τι έκανα; Εεεεε;
Πιπινέζα: Πέταξες τον κουμπαρά επάνω στον τοίχο και τον έσπασες!
Παπαγάλος: Ααα!
Πιπινέζα: Πούπουλο πούπουλο θα σε μαδήσω, σιχαμένο τέρας! Θα σε στείλω σε σχολείο στο εξωτερικό! Το κλουβί, το κλουβί! Πού είναι το κλουβί;
(ο παπαγάλος κλαίει και τραγουδάει:)
«Ως πότε παπαγάλοι θα ζούμε στα κλουβιά;
Βάλτε φωνή μεγάλη, να δούμε λευτεριά!
Λευ-τε-ριά!»
Πιπινέζα: Μμμ, λευτεριά, ε; Α, δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα, μόνη μου, μαζί σου. Πάω να τηλεφωνήσω στο Δήμαρχο Χαρχούδα.
Παπαγάλος: Όχι, όχι, όχι όχι, Πιπινεζούλα μου, όχι, δε θέλω, δε θέλω! Θα μου βγάλει λόγο…
Πιπινέζα: Σουτ, βουβούτ! Όπου ναυαγεί ο κοινοβουλευτισμός, κηρύσσεται δικτατορία!
Παπαγάλος: Εεεεε;
Πες μου ότι δεν το απομαγνητοφώνησες!!! Έχω κασέττες και κάποια mp3 από τη θρυλική Λιλιπούπολη, αλλά θα ήθελα να αποκτήσω και τα κείμενα αν είναι δυνατόν και εύκολο να μου τα στείλεις (κυριολεχτικά plzzzzzzzzzzz).
Όσο αναφορά τη διαχρονική αξία και τα πολιτικά μηνύματα της Λιλιπούπολης, δεν υπάρχουν λόγια.
Δημοσίευση σχολίου