Γιατί δεν πήγαν για καφέ;

Μεσημέρι στην πόλη μας. Οι καφετέριες φτιάχνουν ασταμάτητα κάτι σαν καπουτσίνο. Εμείς ανακατεύουμε τη ζάχαρη και γλύφουμε από το κουταλάκι τον αφρό σαπουνάδα.
Την ίδια ώρα δύο παιδιά ξεπροβάλλουν στο Μώλο, κωπηλατώντας!
Είναι απίστευτο, κι όμως έκαναν τη βόλτα τους κωπηλατώντας, δίχως να ενοχλήσουν τους περιπατητές, δίχως να ενοχλήσουν τη λίμνη.

Μια εικόνα αταίριαστη για την πόλη μας. Ξαφνικά νόμιζες πως βρίσκεσαι στην όχθη Ελβετικής λίμνης.
Ευτυχώς δεν άργησαν να φανούν τα ρυπογόνα ντιζελοκίνητα σαπιοκάραβα, τα καραβάκια μας.

Ελπίζουμε να ήταν μια στιγμή απερισκεψίας, από τους δυο νεαρούς οι οποίοι για λίγο ξεστράτισαν από το δρόμο των καφετεριών, από την άσκοπη σπατάλη της ζωής μας στις δεκάδες καφετέριες.
Ελπίζουμε να μη γίνει συνήθεια και δούμε περισσότερους νέους να ενοικιάζουν βαρκούλες και να κωπηλατούν στη λίμνη όπως κάνουν στην Ελβετία. Εμείς τη λίμνη την έχουμε για άλλους λόγους.
Στις καφετέριες λοιπόν.