πέρα βρε, έχει

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Οι τοίχοι του Bansky στο Glastonbury

.


ανοίγει η Umbrella at 16:19
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Labels: Διαμαρτυρία, Τέχνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)



Προβολές σελίδας την προηγούμενη εβδομάδα

Βιβλιογραφία

1.Towards Sustainable Urban Transport Policies - Recommendations for Local Authorities [pdf]
2.Βιώσιμη Ανάπτυξη
3.London Cycling Design Guide

Τι έχει;

  • ►  2012 (128)
    • ►  Δεκεμβρίου (5)
    • ►  Νοεμβρίου (9)
    • ►  Οκτωβρίου (11)
    • ►  Σεπτεμβρίου (11)
    • ►  Αυγούστου (9)
    • ►  Ιουλίου (8)
    • ►  Ιουνίου (3)
    • ►  Μαΐου (7)
    • ►  Απριλίου (14)
    • ►  Μαρτίου (18)
    • ►  Φεβρουαρίου (18)
    • ►  Ιανουαρίου (15)
  • ►  2011 (134)
    • ►  Δεκεμβρίου (14)
    • ►  Νοεμβρίου (11)
    • ►  Οκτωβρίου (13)
    • ►  Σεπτεμβρίου (10)
    • ►  Αυγούστου (2)
    • ►  Ιουλίου (13)
    • ►  Ιουνίου (11)
    • ►  Μαΐου (10)
    • ►  Απριλίου (11)
    • ►  Μαρτίου (17)
    • ►  Φεβρουαρίου (15)
    • ►  Ιανουαρίου (7)
  • ►  2010 (109)
    • ►  Δεκεμβρίου (11)
    • ►  Νοεμβρίου (6)
    • ►  Οκτωβρίου (4)
    • ►  Σεπτεμβρίου (2)
    • ►  Ιουλίου (14)
    • ►  Ιουνίου (12)
    • ►  Μαΐου (8)
    • ►  Απριλίου (9)
    • ►  Μαρτίου (12)
    • ►  Φεβρουαρίου (12)
    • ►  Ιανουαρίου (19)
  • ►  2009 (165)
    • ►  Δεκεμβρίου (17)
    • ►  Νοεμβρίου (21)
    • ►  Οκτωβρίου (15)
    • ►  Σεπτεμβρίου (9)
    • ►  Αυγούστου (1)
    • ►  Ιουνίου (1)
    • ►  Μαΐου (18)
    • ►  Απριλίου (20)
    • ►  Μαρτίου (26)
    • ►  Φεβρουαρίου (13)
    • ►  Ιανουαρίου (24)
  • ▼  2008 (231)
    • ▼  Δεκεμβρίου (32)
      • Είμαστε όλοι αναρχικοί
      • Ναταλία Θάνου, τα τραγούδια του αγώνα
      • Διάθεση προσαναμμάτων
      • Kachriman Service
      • Χριστούγεννα 2008
      • Ο πρώτος χιονάνθρωπος
      • Ο Παραμυθάς και οι Καλικάντζαροι
      • Ο δημοτικός σύμβουλος Κώστας Τσάγκας
      • Σεβαστείτε επιτέλους τον Ανυφαντή
      • Μουσικό Φόρουμ Ιωαννίνων
      • Μία ασφαλής πόλη
      • Το σκονάκι του Μάντζιου
      • Κατάληψη Δημοτικού Ραδιοφώνου
      • Χειμερινοί Κολυμβητές
      • Χάθηκαν φίλοι
      • Καλό σου ταξίδι
      • Κανένα οικόπεδο στο στρατόπεδο του Βελισσάριου
      • Διονύσης Σαββόπουλος πενθών
      • Διονύσης Σαββόπουλος
      • Το ηρωικό περιστέρι
      • Enjoy true
      • Αλέξης Γρηγορόπουλος
      • Οι τοίχοι του Bansky στο Glastonbury
      • Τυλίγουν τις κολόνες όταν πέφτουν
      • Μια βραδιά στο Καφέ Αμάν
      • Αυτοκινητοτραπεζοκαθίσματα
      • Χαρτονοκοπτική
      • Τυφλή δικαιοσύνη
      • Συνέντευξη στη νοηματική γλώσσα
      • Κοντραμπασίστας στην Ταράτσα
      • Πού είναι το κοινό;
      • Μουσικός Δεκέμβρης
    • ►  Νοεμβρίου (21)
    • ►  Οκτωβρίου (24)
    • ►  Σεπτεμβρίου (17)
    • ►  Αυγούστου (19)
    • ►  Ιουλίου (16)
    • ►  Ιουνίου (17)
    • ►  Μαΐου (18)
    • ►  Απριλίου (1)
    • ►  Μαρτίου (22)
    • ►  Φεβρουαρίου (28)
    • ►  Ιανουαρίου (16)
  • ►  2007 (26)
    • ►  Δεκεμβρίου (18)
    • ►  Νοεμβρίου (8)

Θέλει ομπρέλα;

Weather Forecast | Weather Maps

Αμνησία

Η κάθε μέρα σαν τη γομολάστιχα
σβήνει την προηγούμενη και πάει.
Άλλοτε σβήνει την επόμενη,
καμιά φορά ολόκληρη βδομάδα.

Βροχές θυμάμαι και πουλιά
και ιστορίες που δεν έζησα ποτέ μου.

Τις νύχτες γράφεται το μέλλον μου,
τα φοβερά καθέκαστα της επομένης,
και πρέπει να ξυπνάω στις εφτά,
με την ψυχή στα δόντια να γυρίζω,
για να προλάβω τις παραγγελίες.

Χιόνια θυμάμαι και βουνά
και εξορίες που δεν έζησα ποτέ μου.

Λησμόνησα τους ίδιους τους γονείς μου,
πώς ήτανε και ποιοι και πόσοι.
Κοιτάζω γράμματα, φωτογραφίες,
δεν ξεχωρίζω ζωντανούς και πεθαμένους.
Γριές και γέροι και παιδιά,
μεσήλικες θλιμμένοι.

Μάτια θυμάμαι και φωνές,
πρόσωπα που δε γνώρισα ποτέ μου.

Γκανάς Μιχάλης

Ποιος έχει;

  • Umbrella
  • Πέρα βρε έχει


Αναγνώστες


Δημοφιλείς αναρτήσεις

  • Οι βουλευτές μας
    Για να μη ξεχνιόμαστε με αυτά και με αυτά, σας παρουσιάζουμε (σε αποκλειστικότητα) τους πέντε βουλευτές μας (για λίγο ακόμη) που ψηφίσαμε σ...
  • Άντε... και καλή τύχη μάγκες!
  • "Αγαπημένο όνομα"
    Μία από τις ομορφότερες ταινίες μικρού μήκους συνοδεύει το Caro Nome από το Rigoletto του Verdi. PIZZA VERDI (short film) by Gary Na...
  • Η κραυγή
    " Περπατούσα κατά μήκος του δρόμου με δύο φίλους. Ηλιοβασίλεμα. Αισθάνθηκα ένα ίχνος μελαγχολίας. Ξαφνικά ο ουρανός έγινε  κόκκινος σ...
  • Bon appétit!
    “This darkly comical film was nicely shot and the story potent and original” – Nick Cave Bistro from Sean Gray on Vimeo . Writte...



an alternative city guide of NEW IOANNINA, a modern city, an administrative center linked daily by bus with other large cities of the country
eXTReMe Tracker
Θέμα Παράθυρο εικόνας. Από το Blogger.