Ψωνίζουμε από Τρίκαλα

Ότι δε παράγει ένας τόπος, αναγκάζεται να το αγοράζει από εκεί που τους περισσεύει. Έτσι και η πόλη μας παίρνει τα πορτοκάλια της από την Άρτα, τον καφέ καπουτσίνο από την Ιταλία, τα τσιγάρα από την Αθήνα.
Αυτές τις ημέρες τις οποίες η πόλη μας περνάει οπτικές ίνες, επειδή πρέπει και είναι καλό και πρόκειται για τη λεωφόρο του μέλλοντος, όπως τους είπαν να λένε, προέκυψε και μία ακόμη μεγάλη έλλειψη: Ευρυζωνικές ψηφιακές υπηρεσίες!
Ψάχτηκαν οι αρμόδιοι, δε βρήκαν τίποτα. Ρώτησαν το Πανεπιστήμιό μας, τους ζήτησε πολλά λεφτά για να το ψάξει μήπως βρει κάτι. Κάποιοι τους είπαν πως σε εφημερίδες και στο ίντερνετ λένε πολλά για την πόλη των Τρικάλων. Ξεκινάει λοιπόν (ως νεότερη) η κυρία Ασημακοπούλου να πάει να δει τα Τρίκαλα.
Γύρισε ενθουσιασμένη!
Στα Τρίκαλα έχουν αυτό που θέλουμε!
Έχουν καταφέρει να ενώσουν τα ψιψιψώνια με τα κοκοψώψαρα.
Ο κύβος ερρίφθη, θα ψωνίσουμε από τα Τρίκαλα.

Τρικαλινές ευρυζωνικές υπηρεσίες. Τρικαλινές για μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ. Τρικαλινές για τις οπτικές ίνες και τα κομπιούτερς μας.

Καθώς όμως τα Τρίκαλα ψωνίζουν από CISCO και Microsoft, θα μπορούσε η κυρία Ασημακοπούλου να απευθυνθεί σε δύο άλλες εταιρίες του χώρου, ώστε να δημιουργηθεί ένα δεύτερο ψηφιακό άρμα, ανταγωνιστικό, με οδηγό τα Ιωάννινα.
Πού να τα προλάβει όμως κανείς όλα, είναι τόσα που πρέπει να γίνουν και είναι τόσο λίγη.
Ας είναι.