πέρα βρε, έχει: Συγκινητικές στιγμές

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Συγκινητικές στιγμές

Στη μεγαλύτερη αίθουσα της πόλης, πλήθος κόσμου (απο)χαιρέτησε απόψε τον καπετάν Νικόλα Γκόντα.

Σήμερα Δεν Έχουμε Μόνο Να Δουλέψουμε Για Μια Γενική Προοπτική.

Αλλά Για Το Επείγον.

3 σχόλια:

Umbrella είπε...: Εμείς θέλουμε να ευχηθούμε περαστικά στον κύριο Λάκη Στεργίου.; 30 Σεπτεμβρίου 2010 στις 1:49 π.μ.
delinquents είπε...: Άντε στο καλό ...; 30 Σεπτεμβρίου 2010 στις 10:19 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Όταν η πολιτική καθορίζεται από το 'επείγον' πρέπει να ανησυχούμε.

Όραμα και στρατηγική είναι απαραίτητα, αλλά ποιος τα έχει?; 1 Οκτωβρίου 2010 στις 3:58 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Αμνησία

Η κάθε μέρα σαν τη γομολάστιχα
σβήνει την προηγούμενη και πάει.
Άλλοτε σβήνει την επόμενη,
καμιά φορά ολόκληρη βδομάδα.

Βροχές θυμάμαι και πουλιά
και ιστορίες που δεν έζησα ποτέ μου.

Τις νύχτες γράφεται το μέλλον μου,
τα φοβερά καθέκαστα της επομένης,
και πρέπει να ξυπνάω στις εφτά,
με την ψυχή στα δόντια να γυρίζω,
για να προλάβω τις παραγγελίες.

Χιόνια θυμάμαι και βουνά
και εξορίες που δεν έζησα ποτέ μου.

Λησμόνησα τους ίδιους τους γονείς μου,
πώς ήτανε και ποιοι και πόσοι.
Κοιτάζω γράμματα, φωτογραφίες,
δεν ξεχωρίζω ζωντανούς και πεθαμένους.
Γριές και γέροι και παιδιά,
μεσήλικες θλιμμένοι.

Μάτια θυμάμαι και φωνές,
πρόσωπα που δε γνώρισα ποτέ μου.

Γκανάς Μιχάλης