Μύρισε απόβροχο...

Στην πόλη μας, στην πόλη των Νέων Ιωαννίνων, όταν σταματάει η βροχή δε βγαίνει μόνο του ουράνιο τόξο στον ουρανό. Βγαίνουν και τα σκατά στους δρόμους! Είναι γνωστά τα σημεία, μυρίζουν σκατά άλλωστε, ένα όμως έχει χρόνια τώρα κλέψει την παράσταση. Το γνωστό φρεάτιο στη λεωφόρο Μακαρίου, μεταξύ του Δημοτικού παιδικού σταθμού, του Δημοτικού αθλητικού κέντρου και του κέντρου της γιαννιώτικης αργυροχρυσοχοΐας.

Ε, σε μια σύγχρονη πόλη ίσως δε θα υπήρχε η δυνατότητα για ένα τέτοιο εντυπωσιακό φαινόμενο. Σε μια σύγχρονη πόλη, ο δήμος άμεσα θα απέκλειε την περιοχή και με όλα τα μέσα που παρέχει η τεχνολογία, θα έλυνε το πρόβλημα μια κι έξω, έχοντας σε προτεραιότητα την υγεία των ανθρώπων και την προστασία της λίμνης.
Σε αντίθετη περίπτωση, πρώτοι - πρώτοι οι εργαζόμενοι και οι γονείς των παιδιών του παιδικού σταθμού θα διαμαρτύρονταν και δεν θα ξαναπλησίαζαν στην περιοχή αν δεν λύνονταν το πρόβλημα. Και στη συνέχεια, οι άνθρωποι του τουρισμού, οι αργυροχρυσοχόοι, οι κάτοικοι της Καλούτσιανης, οι φορείς της λίμνης, οι σύλλογοι για το περιβάλλον, οι ομάδες ενεργών πολιτών, η αντιπολίτευση, οι βουλευτές, δε θα άφηναν σε χλωρό κλαρί τους υπεύθυνους. Ο εισαγγελέας θα έψαχνε την υπόθεση. Ο διευθυντής της ΔΕΥΑΙ θα απολύονταν, πέρνοντας μαζί του στη δίκη, 2-3 υψηλόμισθους υποδιευθυντές του. Η σύγχρονη πόλη θα ήταν ανάστατη μέχρι την οριστική επίλυση του προβλήματος.

Στην πόλη μας δε γνωρίζουμε από δαύτα. Δεν μας απασχολεί τόσα χρόνια, γιατί και να βγουν για λίγο τα σκατά στο δρόμο, πάνε και χώνονται λίγο δίπλα στο φρεάτιο με τα βρόχινα νερά που πάει στη λίμνη. Μια χαρούλα! Κι εδώ που τα λέμε έχει και το χάζι του το καπάκι που χοροπηδάει. Δε θα με πιστέψετε, αλλά έχω δει και τουρίστες να φωτογραφίζονται με φόντο τα σκατά. Δεν υπάρχει τέτοια ατρακτσιόν πουθενά στον δυτικό κόσμο.
Ίσως ίσως αν το διαφημίζαμε:

"μυρίστε στα Ιωάννινα μετά από βροχή".