Για τον 5ο Γύρο της Λίμνης, μπράβο στον Ποσειδώνα και στα παιδιά με τα λαχανί μπλουζάκια.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά αυτά που δούλεψαν, έπαιξαν, γέλασαν, χειροκρότησαν και χειροκροτήθηκαν και ένιωσαν πως έκαναν επιτέλους κάτι σπουδαίο που θα έχουν να θυμούνται.
Μπράβο και στους αθλητές και τους λάτρεις του αθλήματος που πρόσφεραν. Συγχαρητήρια και σε όσους τόλμησαν να συμμετέχουν και δε το μετάνιωσαν κι ας τους περίμεναν μόνο τα λαχανί μπλουζάκια στον τερματισμό.
Συγχαρητήρια και στον πρώτο (
Δημήτρης Θεοδωρακάκος) που έκανε το γύρο σε μιάμιση ώρα και απέφυγε με στυλ το αδέσποτο σκυλάκι στον τερματισμό.
Και λίγα μπράβο ακόμη στον Ποσειδώνα που έκανε τα Νέα Γιάννενα να ανακαλύψουν την ύπαρξη της πλατείας Μαβίλη και να την καθαρίσουν από την κατάληψη του λούνα πάρκ, να βάψουν κάπως κάποιες από τις διαφημιστικές κολώνες, να κατεβάσουν τη Δημοτική Αστυνομία μέχρι και το Μώλο, να απαγορέψουν έστω και για λίγο τα αυτοκίνητα γύρω από τη λίμνη, να ανακαλύψουν τη δύναμη του εθελοντισμού των νέων της πόλης.
Τελειώνοντας να αναφερθούμε στη λίμνη μας, αυτή τη βρωμερή λίμνη για την οποία κανείς δε νοιάζεται πραγματικά. Το διήμερο των αγώνων είχε τα χάλια της. Η βρώμα έδωσε ρεσιτάλ. Η μπόχα ώρες - ώρες δεν υποφέρονταν. Το χρώμα εξωπραγματικό μπλε! Τα σκουπίδια κερασάκι στην τούρτα.
Οι φορείς, οι σύλλογοι της λίμνης απόντες. Κανείς να την προστατέψει, κανείς να ενημερώσει, κανείς να ευαισθητοποιήσει. Πόσο δύσκολο ήταν να υπάρχει διαθέσιμη ή να μοιραστεί μία σελίδα με λίγα λόγια για τη λίμνη: γιατί έχει αυτά τα χάλια σήμερα και τι πρέπει να κάνουμε για να γιατρευτεί. Μία πινακίδα ή 2-3 υπεύθυνοι με διακριτικά.
Είδαμε επισκέπτες (από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία !;) να κρατούν τη μύτη τους. Ακούσαμε λόγια και συζητήσεις από περαστικούς υποτιμητικά. Παιδιά, κυρίως το Σάββατο στο λιμανάκι, να λένε "...αυτό είναι τσιμέντο", "...ούι τζε, πάμε να ρίξουμε πέτρες να δούμε αν τρυπάει".
Και δυο λόγια για τα Νέα Γιάννενα, τα οποία θέλησαν την εκδήλωση για να κάνουν δηλώσεις (βαρετές σαν δασκάλων σε σχολικές εορτές) και για να δώσουν συνεντεύξεις τύπου (με φωτογραφίες και προσωπική προβολή).
Δεν περίσσεψε χρόνος για να ενημερωθούν δημότες και επισκέπτες για το γεγονός. Ούτε μία δράση, ούτε μία αφίσα. Μόνο κάτι μπανάνες που ανέφεραν με ψιλά γράμματα όταν πλησίαζες πολύ, πως στηρίζουν κάποιον γύρο της λίμνης κάποτε. Ταυτόχρονα ανέμιζαν σε όλη την πόλη οι λινάτσες για το 37ο φεστιβάλ της ΚΝΕ, δέκα μέρες πριν!!!
Μάλλον, να πούμε πως χορηγός επικοινωνίας ήταν το Δημοτικό μας ραδιόφωνο, το οποίο μέχρι αργά την Κυριακή μας καλούσε να εγγραφούμε για τη συμμετοχή μας στο γύρο της λίμνης!!!!! Και κατά τη διάρκεια του διημέρου έπαιζε τραγουδάκια, λες κι εμείς δεν έχουμε mp3 players.
Η Αβέρωφ μπλοκαρισμένη το πρωί, αφού κανείς δεν ήξερε για τους αγώνες. Ο δρόμος κλεισμένος κάθετα με ένα περιπολικό, σαν να πρόκειται για επέμβαση της αστυνομίας σε κάποια εγκληματική ενέργεια. Ούτε πινακίδα, ούτε έγκαιρη ενημέρωση μακριά από το μπλόκο.
Κι ο κόσμος να ρωτάει μποτιλιαρισμένος τι να συμβαίνει. "...κάτι έγινε δε μπορεί να έχει τόση κίνηση και τόση αστυνομία...".
"Φανταράκι, τι έχουμε; Έγινε τίποτα με την ΚΝΕ ή πτωχεύσαμε και βγήκε ο στρατός στους δρόμους;" ρωτάει η μαντάμ το Δημοτικό αστυνόμο με τ' άρβυλα.
Μπράβο στον Ποσειδώνα!